aslında duygusalım diyebilirim gayet ama bu duygusallığım kendimi güçlü gösterme çabasının gölgesinde kalmıştır her daim. dolayısıyla seks yaptığım insanlar haricinde insanlara sarılma gibi bir huy gelişmemiş bende. bu annem bile olsa kendimi hep geri çeken bir vaziyetteyim. ancak bunu biraz olsun yıkmaya başladım sanırım, kendimi zorlamaya başladım ve yaptığım zaman bende eksilen bir şey olmadığını gördüm. hatta çok daha iyi hissettim kendimi. sarılmanın o sakinleştirici tadını aldığımda kendime her seferinde "bunu neden sık yapmıyorum ki be oğlum" diyorum velhasıl sarılalım canlar...