nazım hikmet şiiri; cem karaca şarkısı. okunduğunda ya da dinlendiğinde farketmez içinize oturur, hayvan gibi iç çektirir. birine söylenecek küfür olmayan ama küfürden ağır sözlerdendir ayrıca. sevilen kişiden duyulmasının tahrip gücü hayal gücümün dışında. allah duyurmasın.

candan erçetin'in "milyonlarca kuştuk" albümünden bir şarkıdır. muhteşemdir. *

kendi kendimize dönüp, "herkes gibi miyim?" sordurtması gereken başlık. hem öyle, hem böyle. herkes, herkes gibidir de, kimilerimiz herkesten biraz daha az herkes olabilir. olabilir mi sahi?

nazım hikmet'in dediği gibi "bence şimdi sen de herkes gibisin". "herkes gibi olmana sebep olduğun için seni, herkesten farklı olabileceğini düşündüğüm için de kendimi affetmeyeceğim." demiştim günün birinde kendi kendime. sonuç olarak aynı şeyleri tekrar tekrar dedim. her seferinde de "seni" dediğimi affettim ama kendimi hiç bir zaman affetmedim, uzun bir süre de affedemeyeceğim sanırım. neyse bu da böyle bi anımdı. yeri gelmişken içimi dökmek istedim sadece.
not: duygulanan çıksın gençler kasıyo *