birbirine en çok yakışan ikililerden biridir. zamanımızda nesli tükenmek üzeredir. korumaya alınmasını şiddetle tavsiye ederim.
tevazu; karşısındaki insanı küçülmekten ziyade yüceltme odaklıdır. böylelikle aslında kişinin kendisi yücelmiş olur.
incelik ise karşıdakinin hatasını hatırlatırken kırmadan ve nazikçe anlatmaktır.

günümüz insanı gerek madde odaklı düşünce yapısı, gerekse günlük hayatın negatif getirileri sayesinde bu iki kardeşi unutma noktasındadır.

günümüzde bu davranışta olan insanlar genelde ezilirler ve incitilirler. üzerlerinden faydalar sağlanır.

tevazu önemli ve hassas bişey. birincisi tevazuda bir derece olmalıdır. fazla tevazu kibirdendir derler. abartmamak lazım. ikincisi tevazu insanın genel bir hali olması çok iyidir ama günümüzde pek moda olmadığından yapıldığında gerçek sanılabiliyor. mesela iş hayatında çok yapılmaması gereken bişey ki bazı insanlar bunu kullanıp üzerinden prim yapabilir. işte o zaman mütevazi olmaya gerek yoktur. tevazunun yeri ve zamanı vardır ama incelik öyle değil. incelik her yerde inceliktir. her yerde baştacı, gönül dostu eder insanı. kaybedilmemesi gereken özelliklerdendir ikisi de. kişiliğin mihenk taşı olması gereken iki kıymetli değerdirler

kelime hazinesi kıt yazarın ciddi anlamda boku yediği başlıktır .* *

ilk olarak mevlana'yı akla getiren kelimelerdir.nefsimizin en nefret ettiği kavramlardır.çünkü şeytan dediğimiz şey nefsimizdir.tevazu sahibi bir insan nefsini alt etmiş bir insandır.nefis öncelikle "ben" der.nefsini yenen ise "biz" der.ben dediğimiz anda hoşgörüsüzlük,savaş ve kargaşa başlar.biz dediğimiz yerde ise samimiyet,mutluluk ve huzur başlar.