şehriyar

heyder babaya selam adlı muhteşem manzumesiyle tanıdığım yirminci yüzyılın en büyük azeri şairlerindendir. şiirinde tebrizi ve heyder baba dağını öyle güzel anlatır ki gidip görmek ister insan. ama şiirinin en sevdiğim yeri şu benddir:

gözyaşına baxan olsa gan axmaz
insan olan xencer bêline taxmaz
amma hêyif kör tutduğun buraxmaz
bêhiştimiz cehennem olmagdadur
zihiccemiz* meherrem olmagdadur