bir başkaldırı, bir isyan, belki bir hadsizlik ürünü bergen şarkısı. ziyadesiyle ağdalı buram buram arabesk kokan, tukaka edilme tehlikesiyle karşı karşıya kalması muhtemel bu şarkıya biraz kulak verince gerçekliği karşısında tüylerin diken diken olması kaçınılmaz. parça henüz tanrıya ulaşmadan dünyanın yıkılmaz terazisi misali insanları tartan ve her nedense günahları da ağır bassa hep affetmekle yükümlüymüşcesine iyi insan rollerine bürünmek zorunda kalan insanın tahammülünün bittiği anı işaret ediyor. affettikçe kötü insan mıknatısı misali üzerinize üzerinize çöreklenen sözde pişmanları yine affetmek zorunda kalan pişmanların soğuk su niyetine içip içip dinlemeleri salık verilen şarkıdır. o kadar arabeske can dayanmaz diyenlere ise modern dönemlerin delisi ceylan ertemin kendinden geç(ir)en yorumu önerilir.

kulun tanrı ile sidik yarıştırmasıdır. *

bergen dışında kim söylediyse eline yüzüne bulaştırdığı parçadır, tamam ceylan ertem yorumu biraz hoştur ama hadi ceylandan açın da azıcık kendimize gelelim tarzında değil. benim için oldukça cesur bir parçadır, allaha ya cnm sen kimsin acaba? çıkışı gibidir. severek dinleriz. bünyede bağımlılık yapabilir, aman dikkat.

ne affetmesi yaw karşılıklıdır, öpüşün, barışın ve bir siktir etmesini öğrenin. ölümlü dünya be gülüm diyip yanından süzülüp gittiğinizde ona daha çok koyacaktır. denenmiş ve meyvesini yemiş bulunmakta bu kardeşiniz.