en iyisini yapan insandır. sinema belki de bir sosyal paylaşım alanı değildir onun için. yalnız başınayken oyalanabileceği bir düşünce yoktur kafasında, bu yüzden odaklanarak izler filmini.

benim bu. özellikle salon tenhaysa bayılıyorum sinemaya yalnız gitmeye. film başlayana kadar ekşi'den yorumlara bakıyorum. ayaklarımı öndeki koltuğa uzatıyorum, evet bunu yaparken hep vicdan azabı çekiyorum. film izlerken genelde çilekli yoğurt yerim çünkü patlamış mısır veya cips yerken filme konsantre olamıyorum.

en sevdiğim durumdur. sevgiliyle gidilse el tutmakla başlayıp konsantre sorununun dibine girersin. arkadaşlarla gitsen filmi beğenir beğenmez gereksiz trip yersin. anneyle gitsen oğlum benim kafam ses kaldırmıyor az kıssalar ya sesini tepkisi alabilirsin.

bazen benim bu. mesela geçenlerde bir iş için şehir dışına gitmem gerekti. gidiş-dönüş biletini aldığım için ve dönüş biletini geç vakte bulabildiğim için, uzunca bir vaktim vardı. uykumda var bir yandan, neredeyse 24 saat olmuş, uykusuzum. aldım üst üste iki seans sinema biletini, mis gibi uyudum içeride. arada gözümü açıp filme bakıyorum falan. dışarısı cehennem gibi sıcak, içerisi buz gibi ve karanlık. öyle yani. sanırım bu başlık "sinemaya sinema izlemek için gidenler" düşünülerek açılmıştı ama sinemaya giden sevgililerde izlemek için gitmiyor, n'apalım.