üç beş bin nüfuslu bir kasabada yaşıyorsanız, adını duyduğunuz ama hiç görmediğiniz üründür. ille de mısır yemek istiyorsanız, cuma günleri kurulan köylü pazarında piknik tüpün üzerine oturttuğu tencerenin içinde kaynattığı mısırları satan amcaya gider, tencereden bir tane mısır seçer, onu yersiniz. kendisinin "tuz da katam mı yiğenim?" şeklinde müşteri memnuniyeti odaklı ilave bir hizmeti de vardır.

barda önüme konan karışık çerez kabında çerezler arasında parmaklarımın bulmak için özellikle çalıştığı bayıla bayıla yediğim kuruyemiş.

o gece onu yiyenin öpüşemeyeceği gerçeğine rağmen; çerez tabağında sırasıyla biten, kaju, badem, antep fıstığı ve fındıktan sonra kalan mecburi kokulu kıyıntı.