1 saat tir sözlüğü açıp açıp kapıyorum, ne yazsam diye başlık atıp tekrar silip tekrar başlık atıp tekrar silmekteyim.
yazılması gereken o kadar çok şey geçiyorki içimden bir türlü toparlıyamıyorum.
bazen isyan edip, bazen neşe yi paylaşmak istiyorum. ama bugün, şu dadkikalar bunları gerçekleştirememekteyim...
basiretim bağlanmış gibi, dilsizlerin konuşamayıp konuşmaya, karşısındakine derdini atlatmaya çalışması gibi,
şu an hem dilim hem parmaklarım tutmaz oldu.

sözlüğün o anki ruh haliyle, yazarın elektriğinin tutmamasıdır. <br>bazen ne zamandır kafanda birikmiş ve yer işgal eden şeyleri yazıya dökmek için sözlüğe girersin ama bir bakarsın ki millet bambaşka bir havada. ne sen onların yazdıklarına dahil olabilirsin, ne de kafandakileri yazıp onların keyfini kaçırmak istersin. öyle mal gibi bakar kalırsın. tıpkı kalabalık bir ortamda ne hakkında konuşulduğunu anlamadığı için bir kenarda kös kös somurtan gözlüklü tip gibi hissedersin. <br> <br>böyle durumlarda sol çerçeveye hiç bakmadan karma butonuna nazikçe dokunmak en iyisi.

benzer bir davranışı buzdolabına karşı da gerçekleştiriyorum.

son zamanlarda niye böyle oldu kimse bir şey yazamıyor. okunacak bir şey bulamıyorum sözlükte. aramaya kafamdan kelime yazıp eski başlıklara yazılanları okuyorum falan.

lütfen üretken olalım sözlüğü canlandıralım türkiye'nin bize ihtiyacı var.