geçen yaz gittiğimde kendimi o kalabalık arasında ufalmış, küçülmüş ve yalnız hissettiğim gece kulübü. belki de bu duruma neden daha ilk kez o tür bir yerde bulunma deneyimini yaşamış olmamdan kaynaklı yaşadığım bir iç hesaplaşma veyahut bir alışmamışlık hissi; bunu bilemesem de sonuç olarak pek de keyif aldığımı söyleyemem; karşımda dans eden bir ayı haricinde ilgimi çeken herhangi başka bir görüntü de mi olmaz yahu. arka taraflarına doğru gittikçe yaşça büyük olan gaylerin saf tuttuğu da aklımda kalan diğer bir anektod. aslında orada bulunan hemen hemen herkesin seninle aynı sırrı paylaştığını ve dolayısıyla benzer parçalardan oluştuğumuzu düşünmemin bir getirisi olarak rahat edilebileceğine inandığım o topluluk arasında kendini görmek de enteresan bir tablo oluşturur beynimde hala. belkide gittikçe kalabalıklaşan yalnızlıklarımızı doldurabildiğimiz mekanlardan sadece biridir burası...