sevgi ve merhametle yaklaşılması gereken çocuk. valla abartmıyorum. ben çok üzülüyorum onlar da zor durumda kalıyorlar çünkü.
nerden mi biliyorum?
yıllar boyu ikiz kız kardeşimle uzun yolculuklar paylaştım çünkü. dört-beş yaşlarımızda bir koltuğu paylaştığımız dönemler vardı. onu hep otobüs tutardı ve kusmamaya çalışırdı. kusunca da ağlardı yazık, insanlar rahatsız oldu diye düşünürdü o yaşta.
o yüzden çocuk demeyin, onların da duyguları var.*