çok boyutlu, çok köklü ve çok etkenli bir büyük sorunsalımız!
kişisel deneyim ve gözlemlerime göre genel olarak şöyle düşünüyorum:

- öğretim yöntemi, ilköğretimden üniversiteye dek değişmeden uygulanıyor: tek yönlü anlatım yöntemi.
- öğrenme ve öğretim materyalleri yetersiz.
- tüm dünyada kullanılan kitaplar kullanılıyor, fakat, kitapları okuyacak öğrencilerin altyapısı ve dil öğrenmeye ilişkin yerel/kültürel beklentileri gözardı ediliyor.
- yukarıda belirtildiği gibi, hem sınıfta hem de dış mekanlarda zorunlu konuşma uygulamalarının yapılması gerekiyor.
- hem ilköğretimde hem de lisans programlarında uygulanan yabancı dil müfredatında, günlük konuşma diline ilişkin içerik yetersiz. günlük dildeki temel kalıpları ve yapıları kullanamayan gençlerin, dil öğrenimine ilişkin özgüveni kolayca zedeleniyor.
- herşeye rağmen, dile merakı olan her öğrenci (benim gibi) hiç yurtdışına çıkmadan kendi ilgi ve çabasıyla, mesleki ve günlük ingilizceyi rahatlıkla öğrenebiliyor...