turgut uyarım'ın misler misi şiiri. "insan sevdikçe iyileşiyor, artık anladım." diyor. daha ne desin?
arkada çalsın:
güz geldi mi göçüp gidiyorsun buralardan mahzun kalıyor kalbim ve gözlerim.. sen sevgileri ve yolları hatrlatıyorsun bana turnam, bir gün bırakmıyacağım peşini, ömrüm oldukça ardından geleceğim..
bir yamalı yelkenden sular damlıyacak, veya gemici şarkıları söyliyeceğim bir şilepte. merhaba rüzgâr diyeceğim, merhaba maden kömürü verin elinizi, kahve kokulu sahillere.
turnam, bir gün bırakmıyacağım peşini, cümle sevgilere, tekrar buluşmak üzre, veda. ormanlar, deniz çiçekleri, yunuslar vatanım tuz biber gibi kalbimde ama bu sevda başka sevda..
hiçbir zaman dertsiz kalmadı gönlüm bir çift gözden, bir yapraktan, bir kuştan. daima daha taze, daima yeni baştan turnam bir gün bırakmıyacağım peşini, sen nereye, ben oraya, adım adım insan sevdikçe iyileşiyor artık anladım..
bilmem nerelere gidersin gönlünce hangi medar şehrine, bir akşam vakti. gürültülü sokaklar, evler, iri kuşlar çıplak kadınlar arpa döver taş havanlarda bir pencereden ansızın bir hazin şarkı başlar...
bir basık meyhanedir köşedeki, kemerli yol boyunca keşkül uzatır sıska çocuklar. trahomlu ve sıtmalı bir viski içerim sahilde zencefil yüklü gemiler uyuklar..
ne denmişse yalan hayat için, işte o, yaşandığı gibi sokaklarda. cümle geçmişimi aziz bileceğim turnam bir gün bırakmıyacağım seni yaşamak ve sevmek için ardarda, ömrüm oldukça peşinden geleceğim...