neredeyse altı senedir götürdüğüm ilişki türü. bunun az bir kısmında beraber yaşadık, sonrası hep ayrı. iş nedeniyle ayrıldık ama eğer daha iyi iş diye ölmesem aynı şehirde de kalabilirdik, ben o konuda biraz sıkıntılıydım. ilişkimiz aslında aradaki mesafeye rağmen allah bozmasın iyi gidiyor, birbirimizi çok seviyoruz da, aslına bakarsanız ben bir arada olsak nasıl yaşardık ondan korkuyorum. onla yaşamaktan sorunum yok da çevresel faktörler, aileye açıklama, iş yerindekilere, arkadaşlara açıklama falan, bilmiyorum nasıl dengesini bulurum, ve bu benim kafamı çok karıştırıyor. yüzde yüz açık ve çevresine de kendini olduğu gibi kabullendirmiş, kabullenmeyenine de yol vermiş, kendine süper güvenen bi herif olmayı çok isterdim valla. bata çıka yolumuzu bulmaya çalışıyoruz işte, benim hayattaki en önemli duygusal dayanağım o.