bu başlık son zamanlar sürekli karşıma çıkmaya başladı. bu entrye katıldığım zamandan itibaren her yıl bir şeyler yazmışım. bu yılda şunu söyleyebilirim galiba, insan uzun bir süre yalnızlığa alıştığı zaman insanlar iletişim kuramamakta başlıyor. dost edinemiyorsun, ilişki zaten kuramazsın. eskilerden birileri ile bir araya gelirsin “bu işkence ne zaman bitecek” diye iç geçirmeye başlarsın. date çıkarsın, 80 yaş huysuzluğu ile karşı karşıya kalır karşındaki. dost edinmeye çalışırsın düşman edinirsin vs. vs. işte. sitem eder gibi oldum ama öyle değil. bu huyumu seviyorum. bir mottom var, gerçekleşme ihtimali yok biliyorum ama gerçekleşirse son veririm belki yalnızlığıma.