abla, abi yada küçük kardeş fark etmeksizin bir kardeşe sahip olmak bir şanstır. hayatın içindeki özel bir deneyimdir. öyle ki, senin annenin rahminde senin gibi yaşamış, orada oluşup hayata tutunmuş olan yeryüzündeki tek insandır.

ikinizde minicikken etrafınızda olan olaylara bakan diğer bir gözdür ve yıllar sonra konuşulacak acı tatlı birçok anıyı birlikte deneyimlediğin kişidir.

abla olma özelinde ise küçük kardeşe göre daha yol gösterici, destekleyici; abiye göre daha anaç daha yardımseverdir kanımca. benim ablam mükemmel biri değildi ama sevginin yanı sıra saygın biri de oldu benim için. bu arada abinin de kendine göre güzelliği vardır tabi, keşke onu da bilme fırsatım olsaydı. birazdan abi diye aratıp onu da okuyacağım.

geçmişe dönüp bakınca o kadar çok anımız olmuş ki. malesef hayat ister istemez ayrı yollara itiyor bizi. neyseki haftasonu istanbul'a ziyeretime gelecek, hasret gidereceğim için sabırsızlanıyorum.

*