gayet normal olan ilişki türü. tıpkı eşcinsellik gibi doyumsuzluk da insanın doğasında vardır. iyi anlastigin sevdiğin bi insanla berabersindir ama bu senin başka insanlari begenmeyecegin anlamina gelmez. eninde sonunda canın başka tenleri isteyecektir. zorlamanın manası yok. hele ki ayiplamanın hic manası yok.

birbirinden ayrılamayan ardamarları çatlamış soruldugu zaman sevgiliyiz diyip onunla bununla sex yapan,
el ele bara biz sevgiliyiz modunda girip ama nedense girdikleri gibi çıkamayanlara vurulmuş bir etikettir (bkz: açık ilişki)

açık ilişki = kerhanenin tekili, yol geçen hanı.

ya ayrılırsın ya bu tür ilişkiye başlarsın. kaçışın yok. alsın o beyniniz.

taraflardan biri evliyse, ve diğeri ondan vazgeçemiyorsa, sike sike yürütülen ilişkidir. başıma geldiği için biliyorum. haa ideal bir ilişki midir? değildir. sürekli sağdan soldan rüzgar alan derme çatma bir çadırda, ya da her yağmurda çatısı damlatan bir gecekonduda yaşamaya benzer. kalbiniz üşütüp zatürre olana kadar, ya da duygularınız nemden çürüyene kadar devam edersiniz. koşullar dayanılmaz olmaya başladığında, "sikerim böyle aşkın ızdırabını" diyip bu trajediye son verirsiniz.

(bkz: sikerim böyle aşkın ızdırabını)

tercih etmesem de bu ilişki türünü yaşayan insanların birbirlerine " ölüyorum sana , geberiyorum! " gibi sözlerin duyulmadığı , yaşayanların çoğunun ayrıldığı fakat çok uzun yıllar sürmüş , güzelliklerin olduğunu yadsıyamayacağım ilişkidir türüdür.

ne demek olduğunu anlamak için sözlükte arama yaptığım nadir başlıklardandır.

(bkz:opın rıleyşınşip)

severim.