120 kiloluk uzman çavuşumuz ile oynadığım basketbol maçları.

18 günlük askerliğim boyunca hatıra olabilecek herhangi bir şey olmadı. o kısacık askerliğin tek getirisi 2 yıl boyunca göremediğim okul arkadaşlarımla aynı koğuşu paylaşmak olmuştu.

nöbet te bira içmek,asekrde olduğum süreç te ki yılbaşında 1 şişe vodka içip nöbete çıkıp sızmak.
alt devremin bana aşkını ilan etmesi...

aylarca hayallerimi süsleyecek, 31 nesnesi olacak kimseyi görememek olmuştur bende. egenin kasketli kumaş pantolonlu amcalarından mahrum 15 ay. 30 yaşındaki astsubaya bakacak kadar düşmüştüm.

general tenis kortunda bir binbaşıyla tenis oynarken, korgeneral in kortu basması. "allahhhh askerliğim bitmeyecek" endişesi yaşarken, sadece maçımızı izleyip tek kelime etmeden gitmesi.

ertesi gün aynen geçen diyalog şu :

- dark sen nerede öğrendin tenis oynamayı?
+ burada komutanım.
- muazzam oynuyorsun da, bir dahaki sefere general kortunu kullanmayın, yandaki subay astsubay kortlarını kullanın olur mu?
+ emredersiniz komutanım.

komutanla tanıştırmaya götürdüler beni. üstümde 1 numaralı uniforma var. parıl parıl düğmeleri olan. de o düğmeler ancak kapanmış hayatta kalmak için feci zorlanıyorlar. selam kelam. otur çocuum dedi albay. emredersiniz komutanım. oturrr.doğal olarak komutana götümü dönemeyeceğim için yüzüm ve ne yazık ki ceketin düğmeleride dönük. albay bri yandan konuşuyor soruyor bişeyler bir yandan da düğmelerde gözü.. dayanamadı en sonunda .. çocuum az yan dön, düğmeler fırlayacak şimdi gözümü çıkaracak dedi... netice.. bir sürü resmi işten yırttım. bahane hazırdı. 1 nolu yok olmuyor..

sabah sporunda öndeki askerin poposunu ellemiştim asker döndü astsubaymış ve dediki benimi sikecen lan.... herkeste sarı şort mavi tişört olunca karıştı işler

dolu dolu geçen 460 gün, 460 gecem oldu. bi kısmını aslında yazmıştım blogda ama en komiği her halde herkese; kantine gidip ellerim doluyken cebimden parayı almasını isteyip, yırtık olan cebimden sikimi elletmekti. zavallı devrelerim her dafasında da aynı numarayı yerlerdi. canlarım benim. her şey vatantaş için.

ne güzel günlerdi hele o subaylar yokmuuu....

tek hatırladığım hatırlamak istemediğim araç sevk amiri oluşum vede araç sevk odası bööööööööööö.

kısım astsubayının bana sulandığını bile bile bir şeyler yapmamak ...

terhis olmama az birşey kala askerlik uzatıldı ve ben planlanandan üç ay fazla askerlik yaptım.
terhis olduktan iki yıl sonra bi daha askere çağrıldım. "senin hizmetini eksik hesaplamışız ve iki gün erken terhis olmuşsun. o iki günü tamamlaman lazım" dediler. iki yıl sonra tekrar iki günlüğüne askere gittim. *

yüzbaşıyı üzeri çıplak görmek. üzerine atlamamak için kendini zor tutmak.

ehi ehi tam bana göre bi başlık şurda yazmıştım bi daha kopyala yapıştır olmasın diye link veriyorum (bkz: her asker ipne doğar)http://hayaterkegi.blogspot.com/2011/12/her-asker-ipne-dogar.html

genelkurmayda isim yapmama neden olmuş anılardır. uzun uzun anlatsam kitap olur ama şöyle diyeyim, kahve falı bakmak, kendi kendime nihat doğandan kırdın kalbimiyi söylerken bana kıl olan bir albaya yakalanmak, yanlış selam ve neticeleri, yanlış bayramlaşma ve dahi, acemilik anıları... bir gün bir yerde karşılaşırsak anlatırım.

günde en az yüz asker götü görmek.enjeksiyon yapmada ustalık kazanıp asker götünü dart olarak kullanmak gibi atraksiyonlar üretmek.soğuk yanığı normal sağlık kayıtlarında rastlanılmazken sıradan bir vaka gibi görmek.sünnet olan askerlere porno film izlettirip gülmekten kırılmak.birde hasta cendermelerle yakinen ilgilenmek.*ve daha niceleri.

düşünün ki harry potterın kaldığı büyücülük okulu gibi dağın tepesinde kurulmuş yeni bi karakolun ilk askerleri olarak, çooook anılarımız var.....çoook..

muaf raporum sayesinde asla sahip olamayacağım anılar *

habercimi ve s3 yazıcısını odama kapatmak istediğim anılardır, ahh ah.

2 yıl sürünüp sonunda aldığım muaf raporumla askerlik anım asla olamayacak ve hayat boyu ezikliğini yaşayacağım bir olgu olacak bu bende ama bolca hastanede sürünme anım var.