bazı şeyleri değiştirmek için 15-20 sene öncesine dönmek ister miydim diye sorduğumda kesinlikle ''yok yok, şimdi iyi, çekemem eski zamanları tekrar'' diyorum ama yine de en unutulmaz pişmanlığım;

okumak (ilkokuldan üniversiteye komple): son derece gereksiz buluyorum. ayrıca eğitim sistemi o kadar kötü ki askerliği kısaltmak haricinde hiç bir boka yaramıyor. 3 yaşıma şimdiki kafamla dönsem elimle yapabileceğim sevdiğim, gönül verdiğim bir işte uzman olurdum. eğer bu kolsuzlara 31 çekmek ise en iyisi ben olurdum. marangoz, ressam, müzisyen, şöför, bilim adamı, zıbık ustası ya da tasarımcı gibi meslekler seçerdim. şahsen mühendisim ama tasarım yapmak, aldığım eğitim sayesinde ve türkiye şartlarında bir hayal. sistemin devam etmesini sağlayan ve aslında hiç bir manevi anlam ifade etmeyen bir meslek yapmayı istemezdim (sigortacı, ekonomist, finans, tedarik, satınalma, avukat, vergi uzmanı cart curt). * onun yerinde bir yeteneğimi geliştirip o konuda öğretmen olmak istedim mesela. sisteme değil dünyaya bir kaktısı olan işler yapmak isterdim. bilgi, eğitim, görgü konularını ailemin desteği ile kendi kendime öğrenirdim. amk 3'lü integral hesabı yapabiliyorum ama makarnadan başka yapabildiğim yemek yok, amk çin yuanının 2016 trendini biliyorum ama temel vatandaşlık haklarım hakkında en ufak fikrim yok, özeti budur 20 sene boyunca alınan eğitimin.