içinde kalandır.

"sevgilim;

gidiyorum.
bu sana son defa sevgilim diye seslenişim. belki de ilk defa içten söylüyorum. kimbilir? çünkü seni ne çok sevdiğimi şu an anlıyorum. senin evinin salonundayım. önümde kağıdım bu mektubu yazıyorum sana. aklından geçenleri biliyorum. yüzüme neden söylemedin diye düşünüyorsun? cesaretim yok. bu bir ayrılık mektubu değil. bu benim gidişimin mektubu. seni ardımda bırakıp yeniden nefes almamın mektubu.

gidiyorum.
aslına bakarsan nereye gittiğimi bilmiyorum. bildiğim bir şey varsa senden uzağa gidiyorum. seninle olmak üzüyor beni. yanında etimin acıdığını hissediyorum. canımın yanması hafif kalıyor artık. nasıl anlatsam bilmiyorum seninle olduğum her an kendimden yiyorum. bu yaşa kadar hep mutlu geldim ben. herkesin yaşadıklarını yaşadım, aldatıldım, aldattım, sevdim, seviştim. bazı adamlarla gerçekten seviştim. dudaklarını, gözlerini, ellerini, vücutlarını tanıdım onların. bir oldum. tek oldum. bir seninle tek olamadım ben. aşkın eşit olduğuna inanırdım hep. değilmiş. bir taraf hep daha çok severmiş. bugüne dek hep ben az sevmişim de farketmemişim.

gidiyorum.
tek başına uyandığım yatağında senden kalanları düşündüm. neden burdayım dedim kendime. sordum, soruşturdum. emin ol içimde bahane bulabilecek her köşeye baktım ama bulamadım. düşünmek bile acı verirken yazıyor olmak çok korkunç ama sen beni sevmedin be adam. benim seni sevdiğim kadar sevmedin beni. tanıdığım onca adamın arasından ben birini sevdim yıllar sonra ve o beni sevmedi. tanrı ile aramdaki çekişmeli ilişki devam ediyor yani. biliyorum kazananı belli bu çekişmenin ama kaybetmek de erdem değil midir? seni kaybettim ya da belki hiç bulamamıştım ama anılarımız var artık. seni cümlelerime dökecek kadar geçmişimiz var.

gidiyorum.
bu defa son kez. hastalanacak olursan ıhlamur içmeyi unutma. o zıkkımı da boğazın kötüyken içme! ben özleyeceğim seni. göğsünde uyumayı özleyeceğim. seni kucağımda uyutmayı özleyeceğim. seviştikten sonra hiç hareket etmeden burnum ensende uyumayı özleyeceğim. ama dedim ya. gidiyorum.