orda yaşarken "kurtulmalıyım burdan" denilen, ordan ayrıldıktan bir süre sonra da garip bir şekilde özlenen "keşke orda olsam" denilen yer.

(bkz: baba kokusu)

bir sabah gelir bir telefon ve artık yoktur babanız, o gün gelmeden bir gidin sarılın derim... baba evi en gizli anılarımızın mekanıdır.

nereye gidersen git, her zaman senin olacak ev. baba evi. hep en rahat oldugun en güzel yemekleri yediğin ve en rahat uyuduğun yer. baba evi..

anasız bir anlam ifade etmeyen, sadece dört duvar anlamına gelebilir "baba evi" nerede o sıcak yemek kokuları?

annemlerle yaşadığım dönemler atvde yayınlanan bir diziydi. aşkın nur yengi nin seslendirdiği jenerik müziği hala kulağımdadır.

nesnel ihtiyaçların bol, manevi, psikolojik baskının da bir o kadar bol olduğu, ne onunla ne de onsuz yapılan, kürkçü dükkanı da diyebileceğimiz, standartlarınızı belirlediğiniz ve bir daha kendi evinizde o standartlara erişemediğinizi hatırlatan,.... gibi bir sürü örnekle uzatabilceğim mekan, yer, ev, yaşam alanı.
cidden (bkz: baba kokusu ) (bkz: anne kokusu) ayrıdır. evin her yerine sinmiştir ve süperdir...

çocuklugumun dizisi.

ne zaman gitsem babam cayı demlemiş,boyozları almış,annem ise kahvaltı sofrasını çoktan hazır etmiş bir şekilde beni bekledikleri yer,yuva...

(bkz: aşkın nur yengi - baba evi) evi

kendine göre eksi yanları olsa da 19 yıldır kira ödemiyorum, bol bol yemek ve içeçecek var. kahve, çay ve su bedava. kendime ait bir odam var ve yatakta otuzbir çekip, pasta yiyip hande yener dinleyebiliyorum. ben çok okeyim. allah babamdan razi olsun