allah korkusu ile iyilik yapmaz.

insan olduğu için.
edit: aynı şeyi yazmış biri yukarıda. demek ki bu kadar basit cevabı.

ateist olduğu için değil tabi ki.
bir iyilik yapmak için dini bir gerekçeye ihtiyaç duymadığı için sanırım.
böyle bir davranış iyilik ve erdemlilik için korkuya, ödüle ve cezaya gerek olmadığının klasik kanıtıdır.

insani duygulara ve vicdana sahip olduğu için olmasın?

"bir dindar neden kötülük yapar?" sorusuyla aynı cevaba sahiptir.

cünkü; susadığımız zaman şu icmemiz gerekir acıktığımızda yemek yemek. yalın ayak yürüyen birine ayakkabı vermek gibi. ne susuzluga tahammülü var insanın ne de yalın ayak yürüyen birinin oluşturduğu huzursuzluğa.

insanın dini kendi vicdanıdır.. vicdan sahibi olduğu için yapıyor olabilir..

because hence of the donkey's dick

teistlerin, ateist insanları maneviyatsız bulmalarını komik buluyorum. manevi değerleri dine indirgeyen bu yaklaşım insanlığın moral değerlerinin içini boşaltıyor.

ateist kimseler bu dünyanın yaşantısına odaklıdırlar ve onlar için ne nasipleri varsa bu kısa ömür içindedir. bu yüzden de yaşamın gidişatına mutluluğu ölümden sonrada arayanlardan daha fazla ilgi gösterirler. teist kişi bu dünyanın yozlaşmasına karşı içine hapsolacağı duvarlar örerek kaostan aklını kurtarabilir ve eylemsizliği ile barışık bir şekilde, var olanın ötesinde, umut arayarak dünyasını karanlığa terk edip, sorumluluğu kendinden yüce bir gerçeğe teslim edebilir, aynı ovaların otlarıyla semiren bir kuzu gibi hayatında yağmurun merhametinden başka bir şeyi düşünmeyerek geçirebilir.

ateist kişi ise dünyasının kaybedilmesine karşı direnir zira onun tüm saadeti ve umudu somut olandadır, bu nedenle karanlıktan kaçamaz ve açık arazide fırtınanın altında çıplaktır.

bu yüzden ateist, yaşamın istikrarı ve istikbali için emek dökecektir. bunu da kendi mutluluğunun kaynağı olan yine kendi tahayyülünden çıkan ideali yaşatmak için yapar.

ateist ahlakın da temelinde bu toplumsal saadet hedefi yatar.

bu yüzden biz ateistler ne şefaat için ne de temelinde ilahi ödül için iyilik yaparız, aksine dünyanın iyileşmesinin hasadı olan somut saadet için iyilik yaparız.

ateist olmak ile insani duygu, ahlak ve davranışları bağdaştırmak çok saçma. salt iyilik ve kötülüğü dini inanış - yönelişlerle ilintilendirmek çok sığ kalıyor.

"gayler cehenneme gideceğğ ateşi körleyeceğğğ" demek kadar vizyonsuz bir sav. sanki böyle doğmayı biz seçtik imzalayıp doğarken.

bu fikrimi hala tek yaratıcıya inanan, dinini sorgulayan ama asla kopmamış biri olarak söylüyorum.

iyi bir insan olmanın hangi dine mensup olduğunuzla alakası olmadığından iyilik yapar.din sömürüsü ile milleti dolandıranları düşününce dinin sadece bir araç olduğu ve vicdani duygularınız yetersiz olduğu sürece hiçbir işe yaramadığı anlaşılıyor.