eşcinsel bir çocuğa sahip olan ailenin yaşadığı ağır bir duygudur.ailenin kültür seviyesine göre de utancın boyutu değişir.yani okumuş,etmiş,dünya görüşü olarak bazı şeyleri aşmış,çoğu şeyin içinin boş olduğunu anlamış ebeveynler çocuklarının eşcinsel olmasına değil,çocuklarının vereceği mücadeleye üzülürler,ama daha dar kalıplarda yaşayan,biraz daha tabakanın alt yerlerinde yer alan aileler içinse ağır bir utançtır.

yani zor mudur,bence her iki durumda da zordur ailenin bu fikre alışması. hatta eşcinsel evlada oranla daha büyük,ağır travmalar geçirir hele ki sözkonusu bizim kültürümüzse...zaten aşağı yukarı toplumun büyük bir çoğunluğunun alt tabakadan oluştuğunu düşünürsek,sonuç tam bir felaket..

bizim kültürümüz garip bir kültür zaten,mesela ahmeti ölümüne sebep olanda bu kültürdü.

çocuğum doktor, avukat, mühendis oldu diye yersiz gurur duyan ebeveynlerin, yine yersiz utancıdır.
http://karikaturdelisi.blogspot.com/2011/08/ben-sana-mudur-olamazsn-demedim.html

aile eğer utanç olduğunu düşünüyorsa artık aile falan değildir.utanılan eşcinsel gönül rahatlığıyla ben piçim diyebilir.

o ailenin eşcinsel evladına yaşattığı utançdan asla daha çok değildir.

sözlük yazarlarının ne kadar romantik olabileceğini gösteren başlıktır.
(bkz: hayallerde yaşıyor bazı ibneler)

le ciel sur la tete olayı ailenin bakış açısından anlatan güzel bir filmdir.

kimse hazır olmadığı gerçeklerle sorumsuz bir şekilde yüzleşmek zorunda değildir. eğer biz eşcinselsek bunu ailevi sorumluluk çerçevesinde kimseyi stresten kanser etmeyerek de yaşayabiliriz.

bir de bu taraftan bakın!

kişinin eşcinsel olduğunu ailesinden saklayarak asla yaşamayacağı, yaşatmayacağı durumdur.

daha çok kabul görebilmek adına kapalı kapılar arkasında bıraktığımız ruh ve bedenimizi kat kat giydirerek çıktığımız dış dünyadan sonra ailemiz için de aynı evin içindeki odada bırakarak engelleyeceğimiz utanç. hayatta ayakta kalmanın yolu var; doğru kamuflaj teknikleri. içindeki kediyi gizlemek için kedigiller familyasının aslanı gibi davranırsan zafer senin. çünkü toplum bunu istiyor, yoksa tanrılar bir can daha.

eşcinsel evlatlar ebeveynleri için utanç değil, gurur kaynağı olmalıdır. eşcinsel evlat sahibi ebeveynler evlatlarının farklılıklarıyla, onların heterolardan çok daha fazla gelişmiş olan insani özellikleriyle ne kadar gurur duysalar azdır diye düşünüyorum.

onların benimle gurur duymasına ihtiyacım yok.

yanlış anlamayın türkiyedeki eşcinsellerin sapkınlığını ve gençlerin eskortluğa düşkünlüğü göz önüne alınınca kim memnun kalır bundan merak ediyorum

gurur duysunlar bence

eşcinseller farkındalık düzeyleriyle pek çok heteroyu cebinden çıkarır. bence bizle gurur duymalılar ama nerede onlarda o kafa.