eşcinsel bir çocuğa sahip olan ailenin yaşadığı ağır bir duygudur.ailenin kültür seviyesine göre de utancın boyutu değişir.yani okumuş,etmiş,dünya görüşü olarak bazı şeyleri aşmış,çoğu şeyin içinin boş olduğunu anlamış ebeveynler çocuklarının eşcinsel olmasına değil,çocuklarının vereceği mücadeleye üzülürler,ama daha dar kalıplarda yaşayan,biraz daha tabakanın alt yerlerinde yer alan aileler içinse ağır bir utançtır.

yani zor mudur,bence her iki durumda da zordur ailenin bu fikre alışması. hatta eşcinsel evlada oranla daha büyük,ağır travmalar geçirir hele ki sözkonusu bizim kültürümüzse...zaten aşağı yukarı toplumun büyük bir çoğunluğunun alt tabakadan oluştuğunu düşünürsek,sonuç tam bir felaket..

bizim kültürümüz garip bir kültür zaten,mesela ahmeti ölümüne sebep olanda bu kültürdü.