çok zor bir durum. sırf ona yakın olabilmek için onunla kanka olmak, sevdiği kızı ve onunla yaptığı şeyleri ballandıra ballandıra anlattığında onu ilgiyle dinliyormuş gibi davranmak, sevgilisiyle arası bozulduğunda istemediğin halde sırf o mutsuz olmasın diye aralarını düzeltmeye çalışmak, size yakın davrandığında mutlu olmak ama o her "kardeşimsin benim ya" dediğinde kendinizden nefret emek ve en sonunda bu durumun çıkmaz bir sokak olduğunu fark edip ona ve kendinize olan saygınızı yitirmemek adına saçma sapan bir bahaneyle ondan uzaklaşıp kankalığınızın bir süre arkadaşlığa dönüşmesi sonrasında ise tamamen hayatınızdan çıkması. sanki hiç olmamış gibi, kendi kendinizle büyük savaşlar vermemiş, onu hiç sevmemiş gibi tamamen hayatınızdan çıkarmak...