üstünden mecburen her gün geçtiğim köprü. gözlerim doluyor boğazım düğümleniyor. o gece orada üniformalı teröristlerce katledilen masum siviller geliyor aklıma dişimi sıkıyorum. sabırla adaletin vereceği kararı bekliyorum. yüreğimiz soğumuş degil. keşke arka cephede degil en önde savaşanlardan biri ben olsa isim göğsümü siper etse idim vurulan teyzeye amcaya çocuğa..

isminin değiştirilmesi isabet olmustur. darısı sabiha gökçen'in başına.