tahammül sınırı olsa "bre kafir ne ettin açıp durursun beni" diye yakama yapışır. bıraktım bırakalı mutfak kapısına yaslanıp yavaş yavaş yaklaşıyorum ona ve kaşınan ağzım ve dudaklarıma meşgale bulmak için yavaşça dokunuyorum kapısına. önceleri garipsiyor. soğuk davranıyor. sonra katlar arası gidip gelince ne istediğimi anlıyor ve bir işaret fişeği patlatıyor, en hafifinden bir yerinde. alıp gidiyorum. bir saat sonra görüşmek üzere. buzdolabı çok sıcak kanlı. ve o da bir mahmut.