careless whisper

başlığının olmadığını görünce ufak bir şok yaşadığım, george michael'ın 1984 senesinde yayınladığı, altı milyondan fazla kopya satan, büyük ihtimalle dünya tarihinin en gay şarkısı. saksofon solosu, fantastik klibi, george abimizin hetero bir şekilde fazlasıyla sevişken halleri ve ''tonight the music seems so loud'' kısmıyla kayışı koparması, 80s sonu 90s başında evlenen pek çok çiftin düğün dansına eşlik etmesi, tatil beldelerinin vazgeçilmezleri arasında olması gibi pek çok sebepten ötürü boku çıkan ama hala da sevilen şarkılardan biridir.
şarkının onlarca cover'ı ve bu şarkı üzerinden yapılan yüzlerce geyik vardır. kanımca en komiği misfits dizisinde kendisine yapılan komplo* ile simon'a aşık olan nathan'ın, simon'a hallendiği sahnelerde bu şarkının çalmasıdır.
şarkının pek çok kez coverıldığından bahsetmiştim, ama bir seether coverı vardır ki, parçasının o efsanevi gay havasını silip süpürmüş, gayet hardcore ağlamaklı, peçeteli, sümüklü falan bir hale getirmiştir.

george michael version:


seether vesion:


(walk away, oh ho)

i feel so unsure
as i take your hand
and lead you to the dance floor.
as the music dies
something in your eyes
calls to mind a silver screen
and all it's sad good-byes.

i'm never gonna dance again,
guilty feet have got no rhythm.
though it's easy to pretend,
i know you're not a fool.

i should have known better than to cheat a friend,
and waste the chance that i'd been given.
so i'm never gonna dance again,
the way i've danced with you.

time can never mend,
the careless whispers of a good friend.
to the heart and mind, ignorance is kind
there's no comfort in the truth,
pain is all you('ll) find.

never without your love...

tonight the music seems so loud
i wish that we could lose the crowd
maybe it's better this way
we'd hurt each other
with the things we want to say.

we could have been so good together,
we could have made this last forever...
but now, who's gonna dance with me?
please stay.

(and now it's never gonna be
that way...)

now that you're gone...
now that you're gone...
now that you're gone...
was what i did so wrong? (so wrong)
that you had to leave me alone?"
şu şarkının saksafon sololarıyla kaç yeşilçam insanı sevişti acaba? ulan yeşilçam ne yedin şarkıyı be! bir italyan sineması kadar olamadın tabi o ayrı.
çok anlamlı olmasından ve derinden izler bırakması ve belki de bazı bilgileri almasını bilenlere bir şeyler katmasından dolayı hala yaşadığının bir kanıtı olarak bu başlığı ve entriyi girme gereğini hissettim.kesinlikle yaşam, sanat, kültür, bilgi ve birikimin getirmiş olduğu bir baş yapıtlardan birisidir...



george michael in ölümsüz eseri

özledik gerçekten gelenler gidenlerin yerini tutmuyor...
postmodern jukebox versiyonu pek fena değildir. ama ne bileyim ne kadar dinlesem de tam ısınamadım nedense, orjinalinin o tadı yok.