cehalet

mesele ve hadiselerin sadece dış yüzüne bakıp hüküm vermek, mahiyetlerden habersiz yaşamak. aklın göze inmesi hali.
uğur mumcu'nun şu ibare ile çok güzel şekilde özetlediği durum: bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olmak
bu durumu taşıyan insanlara cahil denir. cahiller çevrelerinde olan biteni doğru değerlendiremezler ancak ferasetlerinin yettiği kadarıyla yetinirler. kendi durumlarının farkında değillerdir ve bu yüzden hep çok konuşur ve saldırgan olurlar.*
kendini bilmemektir.
oysa, bu dünyadaki en eski felsefelerin, öğretilerin ve dinlerin en büyük hedeflerinden birisi, kişiye "kendini öğretmek veya bildirmek"tir.
ülkesini ve toplumunu tanımamak veya eksik tanımaktır.
oysa, bu dünyadaki en büyük sorumluluklardan birisi, yurdunu ve milletini iyi tanıyıp onların yararına olabilecek ürünler vermektir.
hayatın birçok yönünü ıskalamaktır. çünkü, eksik bilgi, eksik eylem demektir.

...tüm bunlara rağmen, "cehalet = mutluluk" tur. çünkü, herşeyi iyi bildiğini, tam bildiğini, en doğruyu bildiğini sanmak ve öyle yaşamak, kişiyi daha rahat ve daha huzurlu yapar!!!