çocukken tecavüze tacize uğramak ve büyüyünce oluşturduğu ruhsal sorunlar

toplumdan nefret etmen, insanlardan tiksinmen bir nebze yaşantının getirisi. umarım çocuk yaşta sana bu zalimliği yapan vicdansız sapıklarla yüzleşir yüzlerine tükürme fırsatını yakalarsın. ömürlerini dört duvar arasında geçirmeleri, toplumla kaynaşmamaları herkes için en hayırlısı.
bir uzmandan yardım talep ettin mi bilmiyorum ama bunun sana iyi gelebileceğini bilmeni isterim.
olayın cinsel istismar boyutundaki mağdurları için hayatlarının geri kalanını etkisi altında geçirmeleri muhtemel insanlık suçudur. ancak cinsel(fiziksel) anlamda olmasa da bence eşcinsel kimliğinin farkına küçük yaşta varan herkes manevi olarak taciz/tecavüze uğruyor. kendin ile alakalı farklı noktaları keşfediyorken, olabileceğin kişiye çevren (hoşgörüsüz ailen, hoşgörüsüz ailelerin saygı sevgiyi öğretemediği ve onların arkadaş olduğun çocukları, çeşitli mercilere gelmiş sözüne itibar edilen ama esasında at gözlüklü olan kişiler gibi insanlar tarafından) türlü türlü hakaret, hor görülme, aşağılama, dışlanma, kötü ve yanlış olarak empoze edilmeye maruz kalarak insanlık onurumuza tecavüz ediliyor ve bizler hayatımızın geri kalanı boyunca bazen bu insanlar yüzünden kendimizle bazen de bu insanlara karşı savaş halinde yaşayarak ruhsal, mental, fiziksel sorunlar ile başa çıkmaya çalışıyoruz. bütün bu nefret gösterisine karşılık elbetteki sevgi kazanacak ve dünyayı kurtaracak, asıl hastalıklı ruhların kendileri olduğunu onlara gösterecek.