biz gaylerin birbirleri arasındaki duvarları hep incedir. herşey duyulur.*

yan komşumuzle heralde yatak odalarımız bitişik.her gece mucu mucularını dinliyorum.benim de sevgilim olunca ben de dinleticem o adilere.hiç düşünmüyorlar acaba komsumun canı çeker mi diye.

bardakla duvarlara yapışıp zar zor duymaya çalışma zorluğundan kurtaran mucize.

komsularina saygisi olmayan insanlarin, çogu zaman, kendi kabaliklarina buldugu bahanedir.

ince duvarlar yüzünden komşusunun işeme sesini duyan arkadaşım var. şikayet de edemez insan ne diyecek ''lütfen işemeyi keser misiniz?''

sevgilinin evinde yaşadığımız problem. arkadaş duvarların inceliğinden midir çocuğun sesinden midir bitişikteki gencin bütün konuşmaları yatak odamızda. bir gece arkadaşları geldi ateizm muhabbeti yapıyorlar, sevgili de uyudu. sıkıntıdan oturdum dinledim bunları yanlarında oturuyor olsam daha net duyamazdım. bir ara o kadar saçmaladılar ki kapıyı çalıp kardeş o iş öyle değil böyle dememek için zor tuttum kendimi. işin kötğ tarafı ise biz onları duyuyorsak onların da bizi duyuyor olması. *