çocukken rahmetli necdet evliyagil'in trt'de yaptığı şiir programlarında tanıyıp sevdiğimiz şair. rahmetlinin dişleri de yoktu ya da eksikti. böyle peltek peltek bir "annabel lee" okuyuşu vardı, sanırsın ölümsüzlüğün sırrını açıklıyor. şiire öyle bir saygı, sevgi duyardı. sonra sonra edgar allan poe'yu tanıyınca evliyagil'in poe şiirlerine neden bu kadar büyük bir tutku beslediğini anladık.