çok üzücü bir durum. o kişi belki de senin kimliğini kazandığın, kendini keşfettiğin yıllarda, ergenliğin boyunca hep yanında olmuştur. beraber yiyip, gezip, içip, eğlenip yeri geldiğinde üzülmüşsünüzdür. o size her şeyini anlatır, siz ise bazı şeyleri. çünkü ilerleyen yıllarda onu ne kadar çok severseniz sevin ondan farklı olduğunuzu, onun homofobik bir insan olduğunu ve yaşadığınız hisleri ona anlatamayacağınızı fark edersiniz. sırf onu kaybetmemek için susar, yeri gelir yalan söylersiniz ama yıllar geçtikçe bu durumdan sıkılan siz olursunuz ve aranız açılır. küsmezsiniz ama çok nadir görüşürsünüz. onun neden böyle olduğunu merak ettiğini ve soramadığını bilirsiniz ama siz de konuşmaya genelde cesaret edemezsiniz. sonra ne mi olur? orasını tam bilemiyorum ama benim için içimde kalacak ve sebepsiz yere suçlanacağım bir durum ortaya çıkacak. işte o an geldiğinde içimdekileri tutabilir miyim? hiç sanmıyorum.