ulan ne dinlerdik ya bunları bir dönem. dünya müzik piyasasının tozunu attırıyorlardı resmen. tabii en başta axl rose abinin karizmasıyla. herifçioğlu altında sadece el kadar beyaz şortu ile konsere çıkardı, ha bir de bandanası tabii, upuzun kızıl saçları, zayıf bedeni ve siklemez tavırları ama manyak sesi, coşkusu, kalabalıkları coşturması falan, efsaneydi. şimdi açıp dinlediğimde "ulan ne kafa sikici müzikmiş lan bu, ben bunları nasıl dinliyormuşum" diye düşünüyorum ama hala da dinlemeye devam ediyorum, öyle de salak bir durum. ilk albümleri appetite for destruction müthiştir, kafa sikici mafa sikici ama hala dinliyoruz işte.