günümüz şarkılarında eski şarkıların tadının olmaması

eski şarkılarda genelde bir severim senicilik, bir kardeşlik vardı sanki şimdiki şarkılarda ise bi intikamcılık, görürsün sencilik var genelde. o yüzden olabilir.
90'lı yıllarda büyümüş 2000'li yıllarda çevresini gerçek anlamıyla başlamış bir jenerasyonun üyesiyim. bizim jenerasyonumuzda elbette başarılı sanatçılar vardı ancak onlarda yakın dönemde, piyasa silinmeye başladılar. oysa eski şarkılara bakıyorsunuz, 90'ların, 80'lerin ve 70'lerin müziklerine, o zamanlar dinlerken verdikleri hazdan hiçbir şey kaybetmemişler.
eskimeyen şarkılar dinlenerek giderilecek sorunsaldır.
(bkz: barış manço)
(bkz: michael jackson)
şu sıralar ilk gençlik (ya da gençlik) çağını yaşayanların, 20 yıl sonra söyleyeceği söz öbeği. aranan tat şarkılarda değil, geçip giden zamanda.