izlanda'ya yazık olan yarışmadır. kuzey makedonya görüp görebileceği en iyi puanı aldı, norveç tahminlerimin ötesinde çok çok iyiydi. kazananın sade, gösterişsiz ama güzel bir performansa sahip hollanda olması, sahneyi sirk yerine çevirenlere pek de prim verilmediğini gösterdi.
juri oyları da baya bir şaşırttı bu sene. allah'tan televote var da dengeleme saglandı.
allah rahmet eylesin eylemesine de; beyefendi, sanat sepet işleri ile ugraşmasından olsa gerek milletin sinir telleriyle saz çalmayı görev bildi. "abdullah öcalan benim babamdır." diyerek; bile isteye, tüyü yeni bitmiş vatan evlatlarının ruhları ile def çalıp oynadı. ayrıca başlı başına nasıl ki akp'de görev almak adi bir durum ise dem ve türevi partilerde görev almak o derece bayağıdır.
rick astley'in unutulmaz 80'ler parçası. rick reis'in bu klipte yaptığı dans figürleri dönemine bir nevi damga vurmuştu. hatta onun alameti farikası da olan bu dans hareketleri (rick rolling) adamın üzerine de yapışmıştı. trump da aslında bu figürleri yapıyor dikkatli bakarsanız. neyse öyle işte.
mükemmel bir tiyatro oyunculuğu kariyeri ve saygın bir ismi olacakken, bunları elinin tersiyle itip medya hede hödösü, kimsenin sevmediği adam olmayı seçmiş tv kişisi.
insanlık dramı olduğunu kabul ediyorum ama bu direkt soykırım demek değildir. soykırım çok ciddi ve ağır bir suçtur arap ırkının kökünü kazımaya çalışmış olması gerekir ki bu 200 milyonun üstünde insan öldürmek demektir.
arap yahudisi holocaust'tan kaçan çok fazla insan olduğu için ve israil'de önemli bir nüfus teşkil ettikleri için ben o kadar basite indirgenmemesi gerektiğini düşünüyorum.
israil'in lgbt hakları konusundaki hareketlerini yapay ve pink washing olarak görüyorum ama hamasla karşılaştırırsanız bir ışık yılı ilerdeler hamasın gay olduğu iddia edilen insanlara bile neler yaptıklarını araştırabilirsiniz. sizin savunmaya çalıştığınız insanların size bakış açısını düşünüp tekrar yorumlamak en doğrusu.
net ideallerindeki profil ile cinsel birliktelik yaşayamamak. kendin gibi kilolular zerre ilgini cekmez ama görece daha fit olanlarin da sana bakmayacağını bilirsin. pandemiden bu yana gecen surede kilolu olmayi deneyimliyorum -sanirim psikolojik bir tur yeme bozuklugu sebebi ile- ve kesinlikle öz güveni öldüren bir durum
bazen sevdiğin insan değişir depresyona girer yakınını kaybeder bazen çok yoğundur bazende sizden daha iyisini bulmuştur yada öyle olduğunu düşünüyordur.çoğu zaman neyin önemli olduğunu ayırt bile edemezsiniz eşcinsel ilişkiler heteroseksüel ilişkilere benzemez olmazsa olmazı daha azdır.kriterler sizin bakış açınızdır. seks ,sosyalleşme baş başa vakit geçirme ,mesajlaşma ve araşma sıklığı hepsi sizin beklentileriniz üzerinden şekillenir. sonuç olarak olay karşı tarafın sizin için ne kadar çaba gösterdiğine göre değişir. ilişkide bir duygusal alışveriştir. verdiğiniz oranda alamazsanız mutsuz olursunuz. siz atabildiğiniz 5 adımı atarken o atabileceği 1-2 adımı bile atmıyorsa yapabileceği oranda fedakarlık yapmıyorsa mutsuz olursunuz. bu tür ilişkiler yürümez yürüsede özgüveni sarsar. yalnız kalmaktan korksanızda yalnız kaldığınızda yaşayacağınız depresyon ve boşluk hissinden daha çok yıpranırsınız.
bu şarkının bir de ingilizce versiyonu hazırlanmıştı stockholm'e gitmeden. trt son dakikaya kadar karar veremediginden, provalarda hem ingilizce, hem türkçe olarak olarak okumuş semiha. sonra türkçe okumasına karar verilmiş.. böyle gereksiz bilgiler niye zihnimi işgal ediyor, rahatsızım aslında
dibine kedi dili ya da kakaolu her hangi bir çeşit bisküviyi kırıp atarak, kalan pudingle karıştırıp yemek de orgazmik zevkler yaşatabilir. (yani bana öyle oluyor)
bizzat basima gelendir. yurt disina gidecek ve 2 senelik egitimden sonra dönecegini soyleyen; donmeyecegi ikimiz tarafından da bilinip dile getirilemeyen sevgiliyle bir otel odasinda yasanandir. istiklal'in nesesi, müziği, kalabaligi odada yankılanırken hic konusmamaktir, göz yaşlarının bir birine karışmasıdır. son gece oldugu icin uyumayıp, sevgiliyi izlemektir. bitecek de olsa, kavgayla, dövüsle geçen 1 sene de olsa;
son gece onu izlemek ve tanrı'ya sukretmektir.
karanlık ve can acıtan, hüzünlü ve umutsuz; ama ruha dokunan film.
"ötekilerin", bir travesti ve cücenin; dışlandıklari, korktuklari, mutsuz olduklari için gece yaşayan, yaşayabilen iki insanın kısa süren hikayesi. belki bu yüzden tüm sahneler karanlıktı, belki bu yüzden tüm şehir bana bakacak diye içiyordu. top oynayarak boy uzatmak kadar uzak bir ihtimaldi zaten mutlu olmaları. tıpkı yitip gidenin, bir gün geri dönüp ıslık çalma ihtimali gibi.
tunç okan'ın filmi, ilk yönetmenlik denemesi.
mizah ve trajedinin birlikteligi, çaresizligin acı halleri, ısvec'in "refah" toplumuna elestiri, hurda bir otobüs ve stockholm esliginde, bastan sona nerdeyse sıfır dialogla insanı alıp götüren kült film.
sabah sessizliğinde hem korku, hem huzur. aynı zamanda hüzün ve umut. geçici bir dine yakınlaşma hali, aciz hissetme durumu; es-salatu hayrun mine'n-nevm'in gizemli tınısı, belki güvenebileceğin bir varlığın olduguna inanma isteği. eğer uyanmıssam pencereyi açtırır gayrı ihtiyari, dinlerken hafif gözlerim dolabilir bile.
sabahın o vaktinde su lavaboya degil de süngere aksın, ses olmasın alt komşuya diye abdest alırken lavabo giderine sünger koyan annemi hatırlatır sonra, anneannemi hatırlatır, fakültede çizim masası başında sabahladığım geceler gelir aklıma.
ve hayat geçer.
kayip otoban
ask olsn
actual proof
tunatuan
edmond kirsch
justsin
invitisnubibus
patheticgod