klişe ama bir şapkadır. üniversite yıllarında uzun bir süre platonik olarak aşık olduğum hetero bir arkadaşa ait. kısa film çekiminde raskolnikov'u canlandırırken şapkayı ödünç almıştım. geri vermeye çalıştığımda eli dolu olduğu için alamadı, sonra da fırsat olmadı tekrar. o şapkayı kullanmamak için ona benzer ucuz bir tane almıştım ama bir iki gün içinde o şapka rüzgardan kafamda uçtu ve araç trafiğinin ortasında olduğu için geri alamadım. o şapkayı da bir şey olmasın diye kullanmıyorum. şapka kendini resmen bir büyülü nesneye çevirdi, ne benden gidiyor ne de yerine başkasının gelmesine izin veriyor.