güldürüken öldüren fıkralar biliyorum hayyam düşünürken korkan insanlar arasında anlatılmayacak kadar komik!
tutuklu bir kitaptaki yasaklı kelimeler voltaya çıkaramayınca heceleri noktayı koyuyor dinliyorum sağır ve dilsiz gardiyanların önünde beklediği hücremin çeperindeki pencereden bana bakan sessiz harfleri
diyorlar ki: -ayrı yazmayın bağlaçları. ayrılmayı hak etmiyordur herhalde,bağlıyorsa bir şeyleri
bak,ayrı durmayı haketmiyor isimlerimiz bile hayyam aramızdaki uzaklıklar ağlasın arasına bir "ile" koy adımızın bizi birbirimize bağlasın
akşam güneş battıktan sonra içinizde yeşeren, yarın güneşin yeniden doğacak olmasını bilmektir, karanlık çökünce, yuvanıza girip bir oh demek ve içerdeki sessizilik ve güveni dinginliği hissetmektir. telaş içinde unuttuğunuz duyguların koruyucusu , sizi kendinizden fazla düşünen birisinin varlığıdır, dengede tutar dünyamızı.
butimar bu dünya bir lokmayla tükenmez sende payına düşeni istediğin kadar al