güldürüken öldüren fıkralar biliyorum hayyam
düşünürken korkan insanlar arasında anlatılmayacak kadar komik!
tutuklu bir kitaptaki yasaklı kelimeler
voltaya çıkaramayınca heceleri
noktayı koyuyor
dinliyorum
sağır ve dilsiz gardiyanların önünde beklediği
hücremin çeperindeki pencereden bana bakan sessiz harfleri
diyorlar ki:
-ayrı yazmayın bağlaçları.
ayrılmayı hak etmiyordur herhalde,bağlıyorsa bir şeyleri
bak,ayrı durmayı haketmiyor isimlerimiz bile hayyam
aramızdaki uzaklıklar ağlasın
arasına bir "ile" koy adımızın
bizi birbirimize bağlasın
akşam güneş battıktan sonra içinizde yeşeren, yarın güneşin yeniden doğacak olmasını bilmektir,
karanlık çökünce, yuvanıza girip bir oh demek ve içerdeki sessizilik ve güveni dinginliği hissetmektir.
telaş içinde unuttuğunuz duyguların koruyucusu , sizi kendinizden fazla düşünen birisinin varlığıdır, dengede tutar dünyamızı.
butimar bu dünya bir lokmayla tükenmez sende payına düşeni istediğin kadar al