insanın sevdiğiyleyken geriye kalan şeylerin saçma gelişi

insanın elini kolunu bağlayan haniyse en piç bünyeyi bile evirip çevirip başka şekle sokan anlamsızlaştırma hareketi.

sadece birinin etrafında dönünce bir şeylerin böyle değişmesi mümkün oluyorsa devamında kimbilir neler olacak hissinin yarattığı nötrleşmedir aynı zamanda. eşyalar ve insanlar o an gereksiz gelir, çünkü dikkat kesilen kişinin her anlamda yarattığı bir tatmin söz konusudur. "birlikteyiz, bu iyi, nasılsa geriye kalan her şey saçma."
iki gönül bir olunca samanlık seyran olur misali huzur veya ateşin yarattığı geçici bir duygudur. yoksa hayattan kaçma isteği sırasında sırt çantamıza yüklenmeyi bekleyen onca çelişkili ağırlıklar, ıssız adada kendimizle başbaşa kalma fırsatında bile bizle gelmesi arzulanan üç şeylerde olduğu gibi hayatta tutunulan dallar var sadece. bunlar da hayatın akışında erimeye, değişmeye, azalmaya mahkum. bazen sevdiğin gider ve oyun biter. sonrasında onla geçirilen zamanlar anlamsız gelir.
bir süre sonra sillinip "dur olm gerçek hayattayız bak ayağımıza çelme takıldığında hala düşüyoruz" düşüncesine evrilen gerçek dışılık düşüncesidir..
bir telefon o saçma gelen şeylerin gerçek olduğunu hatırlamanıza yeter.rüyanın en güzel yerinde uyandırılmak gibi.
hiç öyle bir geliş olmadı benim ilişkilerimde. gayet gerçekçi bir yaklaşımım var hayata karşı. sevişiriz. sevişirken dünyadan kopabiliriz. lakin iş deliğe girmeye gelince yine dünyevi bir meseleye denk gelir. sağlık. kondom kullanmalıyız. yani hiç de saçma değildir.