sıcak kumlardan denize dalınan o ilk an... tam bir kurtulma sanki yakayı bir türlü bırakmayan tüm kötülüklerden.

ancak dünya kötülüklerle dolu ise, kötülükten arınarak yaşadığını (dünyada olduğunu) anlamak mantıksız bir söz oluyor. bu yüzden denize dalmak ölmek gibi mi acaba? bir diğer deyişle ölüm o denli ürkütücü bir şey değil, belki de bir kurutuluş mu?

yoksa asıl cehennem -birçok ezoterik tradisyonun varsaydığı gibi- bu dünya; ama haberimiz mi yok?