kalabalık, gürültü, trafik ve her geçen gün artan görgüsüzlük.. istanbul’un göbeğinde doğmuş büyümüş birisi olarak yazıyorum bunları. etrafınızda bu kadar insan olmasından sıkılmadınız mı? bir sürü halinde hareket eden yığınla insan.. sebepsiz çalınan kornaları her duyduğumda ‘o kornayı senin götüne sokacağım’ diyorum içimden ama bu gitgide sesli hal almaya başlayıp birisine kafa göz dalacağım muhtemelen. hemen çıkıyorum dediğiniz andan itibaren en yakın noktaya yarım saatte gidebilirseniz sizden mutlusu yok. işe gidip gelirken yolda 1/2 saat geçiren milyonlarca insanın oluşturduğu trafikten bahsetmek istemiyorum. e benim tanıdığım istanbul beyefendileri kuşağı da 60/70 li yaşlarda zaten.. tüm sebepleri üst üste koyup bir karar verdim ve terkettim istanbul’u.. umarım bundan daha kötü olmaz da hiç olmazsa hafta sonları gelmeye devam ederiz