topluma karşı herhangi bir akademik ve entellektüel borcumun olmadığını fark ettikçe hayal ettiğim yaşamdır. gay de değilim, hetero da değilim, erkek de değilim, kadın da değilim, türk-kürt değilim, müslo değilim, ateist değilim, kemalist de değilim, seküler de değilim. kapitalist ve sosyalist, marxist de değilim allahın cezaları... rahat bırakın da azıcık huzurla yaşayayım şu sürtük-karmaşık ve belirsiz hayatı. bir bireyim ve sırf mutlu olacaksınız diye, sırf sizin kafanız karışmayacak diye ait hissetmediğim kimliklere sığınmak zorunda değilim.
tabi tüm bunları demek kolay ama malesef yaşamak çok da kolay olmuyor. hayal işte... bari hayal kurup-düşünüp hissedebileyim ve pür bir şekilde yaşamı deneyimleyeyim.
sosyal kavramların ve kimliklerin çoğu malesef birer illüzyondur (freud beybi). sadece bunu yüzyıllardır deneyimlediğimiz için ve hayatımızın her alanında bu kavramları ve kimlikleri deneyimlediğimiz için sanki geriye bir şey kalmayacakmış gibi hissediyoruz. halbuki bence asıl gerçek ve çığır açıcı soruları bu sınırlayıcı kavram ve kimliklerden kurtulduğumuzda becerebiliriz.

insan toplulukları aynıya, tekrara, kategorik mantığa sığınmak istese de heraklitusun bin yıllar önce de belirttiği gibi aynı nehirde iki defa yıkanamazsın bebeğim. ve zaman aktıkça da hiçbir yer, hiçbir kavram ve hiçbir kimlik güvenli değildir. bu yüzden zamanın akışına alışmak gerek, değişimi tanımak gerek ki ne bizim canımız sıkılsın ne de başkasına saralım. bu bir deneyim paylaşımıdır ve iddia değildir.