kuru fasulye, soğan, sıvı yağ, tuz, pul biber, salça ile yapılan çok güzel bir yemektir. doyurucudur. pilav üstü veya ekmeği suyuna banmak sureti ile tüketilmelidir. *

etsiz olmaz. tercihan kemikli olsun. fasulyeler ezilmesin ama pişsin. ben biraz limon sıkarak yemeyi severim. yanında illa pirinç pilavı. turşu. kurusoğan.

güveçte yapılmış olanı beni öldürsün. yok etsin. yanında soğan kırılmalı mutlaka. sonra da git o ağızla öpüş.*

bir gün önceden ıslatılmadan yapıldığı zaman kendinizi tüpraş gibi hissettirecek yemek. sumaklı soğan, turşu ve tereyağlı pilav olmazsa olmazıdır.

sucuklu olanı baştan çıkarır.

gazman.

pilav üstü kuru, yatak üstü ayı.

çamlıca da, çömlek kuru fasulye de tadına bakılacak müthiş lezzet.

milli takım.

guvecte yapılıp fırınlanırsa süper oluyor .

bir ara babam ameliyat olduğu için annemle birkaç gün eve gelmemişlerdi. abim de sabah uyanıp dünden kalma kuru fasülyeyi yemişti. o an abimden tiksinmiş onun görgüsüz bir köylü olduğunu düşünmüştüm.
yıllar sonra ingilizlerin kahvaltıda kuru fasülye yediklerini öğrenince abime karşı çok ön yargılı davrandığımı anladım. resmen içindeki asil dürtü yaptırdı bence bunu ona. çünkü aslında benim de canım çekmişti onu görünce ama bunu kendime bile itiraf edememiştim.
geçenlerde kraliçe elizabeth öldüğünün ertesi sabah da kahvaltıda kuru fasülye ve bacon yedim. aslında domuz günah ama bu asaleti de yaşamak istedim. sonuçta gireceğim günaha değmeli.

bazısı çok fena oluyor. günlerce suda bekletsen o gaz çıkmıyor. götümde gaz sıkışması olunca da anal yapamıyorum. ya içime patlarsa!

birkaç hafta önce macaristandaydım. orada domuz pastırması gibi bişe yerken birden arkadaşlarıma bununla çok iyi kuru fasülye olur dedim. ve kuru fasülye yapmak için macaristan’dan domuz eti getirdim. tadı hayal ettiğimin de ötesinde iyi oldu. kime yedirdiysem bayıldı. kulaktan kulağa da yayıldı. duyan arkadaşlarım davet sırasına girdi resmen. her cumartesi kuru fasülye yapar oldum jdfskl

en sevdiğim yemeklerden biri kuru fasulye. ingilizler gibi kahvaltıda soğuk soğuk da yerim, fransızların cassoulet’ini de severim bir de karaköy’de bi kuru fasulyeci vardı şimdi aklıma geldi gitmek lazım hala duruyorsa yerinde