çocukluk yıllarımın tebessümüydü kendisi. yıllar geçtikçe oyun gücü, esprileri ve tiyatroları zamanın gerisinde kalmaya hatta pespayeleşmeye başladı. akp iktidarının kibri ve tüm muhalefeti susturma çabası sayesinde şu sıralar tekrar gündemde levent kırca. akp karşıtı her sanatçıyı aydın görme hastalığından kurtulamadığımız içinde kendisi panellerde, festivallerde, kanallarda falan konuşuyor. facia açıklamalar, belden aşağı vurmalar, argolar havalarda uçuşuyor konuşmalarında. bazen başkası için utanırız ya, ben levent kırca için utanıyorum. o ve onun gibi insanların atatürk adına ve demokrasi adına konuşmaları sinirlerimi bozuyor. keşke hep çocukluk yıllarında izlediğimiz bestami ve küçük hüsamettin tiplemeleriyle hafızalarımızda kalsaydı.

ps: ferman padişahın ama ülke bizim organizasyonunda kılıçdaroğlu'nun erken gitmesi ardından ettiği ibretlik cümle için:
" benimde acelem var. bi karı buldum, düzüp gelicem! "