zülfü livaneli'nin bestelediği anonim bir türkü. etkisini daha türkü başlarken hissediyorsun o acıtıyor işte insanı.

sözlerini de yazalım tam olsun;

odam kireçtir benim
yüzüm güleçtir benim

soyun da gir koynuma
terim ilaçtır benim

odam kireç tutmuyor
kumunu karmayınca

sevda baştan gitmiyor
sarılıp yatmayınca

baba ben derviş miyem
hırkamı giymiş miyem

ben sevdim eller aldı
baba ben ölmüş müyem

buyrunuz, bu da ezginin günlüğü'nden:

güzin ablaya dert yanar gibi söylenilen türkü. bir de bunun wunthri tarafından kocam kireç tutmuyor yorumu vardır.