oğlunun gay olduğunu fark eden homofobik baba

hemen psikologa götürebilir, sağlam dövebilir, odaya kilitleyebilir, evden kovabilir, öldürebilir.
bu çocuk benden nasıl oldu diye kahrından ölebilir.
herşeyi bir kenara koyup bu çocuk benim deyip çocuğunun yanında olabilir. *
(bkz: hayallerle yaşıyor bazı ibneler)
allahın sopası yok deyimi tam da bu tür yaratıklar için söylenmiştir. homofobik olacak kadar aptal ve kendi dışındaki hayatlara saygısız olduğuna göre yok sayılabilir bir babadır. nihayetinde düşününce oğlanın kaybedecek çok bir şeyi yoktur.

ve bir de babasının gay olduğunu farkeden çocuk olmak olayı vardır ki baba kendini çocuğuna güzel anlattıysa ve babalık sevgi ve şefkatini çocuğundan esirgemediyse; çocuk, iyiyi ve kötüyü çok çabuk öğrenip hayata çok daha hazır büyüyebilir.

(bkz: koşulsuz sevginin imkanı )
kendine lanet okuyan da var, psikoloğa koşan da. anneyi suçlayan da var silaha uzanan da. homofobinin annesi babası olmuyor. koşulsuz sevginin varlığını kabul etmedikçe kim olursa olsun bu durum o kişi için büyük bir sorun olacaktır.
''homofobik'' ve bir ''baba'' ise, keşke fark etmeseydi ! dedirtebilecek bir durum.
sizi keraneye götürebilir. ya da 200 dolarina kiyip, lalelide izbe bir otelde, rus bir hatunla birlikte olmaya zorlayabilir sizi.
sizi meyhaneye götürüp yanınıza rus kadın oturtabilir. durmadan ''biz nerde hata yaptık? anlamıyorum ki!'' gibi saçma sorular sorması da muhtemeldir.
homofobik midir bilmem ama eşrefpaşalı oluşundan ötürü, feci laf sokan bir baba var bende..

alın burdan yakın;

bir gün, akşama doğru baba-oğul göz doktoruna gittik, dönüyoruz.. abimler yemeğe gelecekler ve bir gece önceki yemek yetmeyeceği için annem fazla fazla yemekler yapıyor.. konuşma arabada geçiyor..

k: kezban (me!!!)
b: babam

k: oha baba yani, aynı anda evde bulgur pilavı-pirinç pilavı.. biraz abes değil mi?
b: napalım olum, yetmiyor diye annen yapmış.. yapma mı diyelim..
k: görgüsüz gibi ne varsa yicez yani..
b: evladım hayatta ne yersen ye, yarak yeme.. e mi evladım?


*kezban dumur..

n'ettin baba? *
bunun bir suç değil de "akli" bir sorun olduğunu düşünüp "o şeyi aklından çıkaracaksın!" der ve tekrar eder uzun bir süre. ve bir daha bu konuyu açmaz çünkü bilir sinirleneceğini. "düzelecek" umuduyla hayatına devam eder. psikolog'a felan götürür ama psikolog bunun bir sorun olmadığını söylese dahi güvenmez, baskıya devam.

+seni öldürürüm.
+oğlum değilsin.
+çık evden. *

"yok yok bunu evlendirmek gerek" diyerek oğluna ivedilikle bir kadın eş bulma çabalarına girebilecek kişidir.*
en homofobikler kendi oğlunu kendi ziker.
türkiye'de evlatlıktan reddetmek, eşcinsel oğlunu öldürmek, eşcinsel çocuğunun akıbetini belirlemek için aile meclisi kurmak şeklinde yollara başvuran babadır.

model olarak baba aile içindeki en güçlü iki taraftan biri olduğu için, eşcinsel olan oğul hayatının en büyük trajedisini yaşamış olur. eşcinsel olma durumu bu nedenle çoğunlukla babadan saklanır. aile içinde evlenip barklanıp çoluk çocuk sahibi olup soyu devam ettirmesi beklenen bir oğulun eşcinsel olduğunun fark edilmesi, homofobik baba ve aileler için en büyük hayal kırıklığıdır.

gay olmak genetikse onların geni suç çocukta değil, gay olmak yetiştirmeyle ilgiliyse suç yine onların, düzgün yetiştirselermiş. her durumda ana baba suçlu.
babasına tuşe yaptırmış bi ibneyim ben! hadi bakalım...
  • /
  • 2