/unutulur mu gökyüzü yitirir miyim bu gülyüzü birer birer neyim kalır geriye baksam da solar mıyım gündüz gece güneşim yoksa bu son hece birer birer neyim kalır geriye baksam da teşhirlendi dudaklarım çocukken nasıl ağlardım birer birer neyim kalır geriye baksam da
ne kaldı bak ellerimde biliyorum gülüyorsun her adımımda derine ölüyorum...
törpülenmiş tırnaklarım güçsüzdüm ben de avlandım birer birer neyim kalır geriye baksam da her şeyim olmuş bilmece çözdükçe gördüm işkence birer birer neyim kalır geriye baksam da bir başıma kaldım şimdi nerde hata yaptım bilmemki birer birer neyim kalır geriye baksam da
ne kaldı bak ellerimde biliyorum gülüyorsun her adımımda derine ölüyorum/
hayko cepkin'in brutal vokalsiz daha iyi olduğunu kanıtlayan şarkıdır bu. defalarca dinlemeden bırakamazsınız bu şarkıyı. şarkının çıktığı zamanlar, 12 eylül dönemi bir kitap okuyordum ve bu yüzden şarkı benim için nedense hep o dönemin şarkısı gibi gelir. bir diğeri de son bakış'tır 8 sene sonra piyasaya çıkmış olsa da yazılan kişisiyle beraber farkı yoktur gerçi 12 eylülden.