sünnet olduğum zamanki nekahet döneminde tanıştığım yazar. malum köydeyiz kitabın yüzünü sadece okulda görüyoruz ve onda da ailece sarmışız kemalettin tuğcu'ya ki salya sümük ahlar vahlar kötü karakterlere lanet okumalar gırla gidiyor. okulda görmüştüm ömer seyfettin'in bir kitabını bir iki sayfasına baktım yok dedim bu açmaz beni. damardan dram lazım bana. sonra sünnet günü gelip çattı, benden ayağa kalkmamam istendiği için istekler bitmiyor; onu getirin, bunu götürün, şunu istiyorum şeklinde. kitap alın bana zaman geçsin diye dedim ki bu arada yanılmıyorsam 7 yaşındayım.* bana ömer seyfettin'in hikayelerinin olduğu bir kitap getirildi. hikayeler ise akıllara zarar: çakmak, diyet, kaşağı, ilk düşen ak, bomba, ilk cinayet, yüksek ökçeler, falaka. düşünüyorum da gerilim türüne merakımı zannedersem bu kitaba borçluyum. çocuk kitabı değil bildiğin alacakaranlık kuşağı. her bir hikayedeki öğeler bugün gibi aklımdadır ve hala ürpermeme neden olur ve bomba en fecisidir.