otuzlu yaşlardaki adam tatlılığı

neye heyecanlanması gerektiğini iyi kestirebilen, ölçülü, teslim olma ya da sahiplenme konusunda çekince yaratmayan ve en önemlisi işinde gücünde olan yavrular, bizim yavrularımız.

yalnız yaşayanı potansiyel olarak ileriye dönük olma açısından güçlü aday olmakla birlikte, çoğunun başkaları tarafından kapıldığı gerçeği karşısında; elimizi çabuk tutmamız gerektiği söylenebilir. durmayın, davranın.
yeme de yanında yatılası durum.
koruyucu olmasından dolayı görülen tatlılıktır. tadına doyum olmaz.
her yaşın güzelliği var diyeceğim, geyik deyip atacaksınız. o zaman o güzellik bana kalsın. geyik meyik, modası geçik ama birilerinin gerçeği.

şu da var. kendini, varlığını kanıtlamanın yolu bazıları (ya da çoğunluk desek) için bazen (ya da çoğunlukla desek) niteliği değil de niceliği (nietzche?!) seçmekten geçiyor herhalde.

fastfood ne kadar zahmetsiz, eğlenceli ve çeşit çeşit olsa da, ev yemeğinin verdiği duygusal tatmini veremiyor. (teşbihimi seveyim.)



arasıra okuyup mutlu olduğum başlık. tabii bazı ibneler çirkin şeyler yazıyor otuzlu aplaları hakkında onları ignore ediyorum yazarken.
gerçi sevgili şakayla karışık otuzundan sonra ya ayışığında ya da mum ışığında demişti.
o bile böyle dediyse bu ibneler itin götüne soksalar haklılar.