ağlama sebebidir. bazen ana, bazen baba, bazen kardeş, bazen yar bir şekilde duygulanıyor insan.

harput yöresinin anonim eserlerindendir.

pencereden kar geliyor aman annem
gurbet bana zor geliyor aman annem
gurbet bana zor geliyor ben öleyim

sevdiğimi eller almış aman annem
o da bana ar geliyor aman annem
o da bana ar geliyor ben öleyim

kekliğimi doyurdular aman annem
kanadını ayırdılar aman annem
kanadını ayırdılar ben öleyim

bu nasıl yaraymış aman annem
beni senden ayırdılar aman annem
beni yardan ayırdılar ben öleyim

her dinlediğimde beynimde bir tesisat problemi yaratır. gözlerden sızarda sızar.

şükriye tutkun'un çok güzel söylediği ağıt. daha otantik ve hüzünlü versiyonu içinse erkan oğur'u tercih edebilirsiniz.

ps: ağlamaya gittim,geliyorum...

erkan oğur'un yorumuyla da dinlenilmesi gerektiğine inandığım türkü.

"kapat şu pencereyi buz gibi oldu içerisi" diye devam edebilecek uyarı.

az önce nerden aklıma geldiyse bir dinleyeyim dediğim ve yine gözlerimi nemlendiren eser.

(bkz: ağlamıyorum gözüme bişey kaçtı)