evet ailem beni kabullendi ama içten içe bu durumdan nefret ettiklerini bir erkekle seks yaptığım düşüncesinin midelerini bulandırdığını hissediyorum.
özellikle babam. beni bir erkek evlat olarak asla kabullenmiyor. tamam seviyor falan ama mesela ablamın eşi geldiğinde hemen tavlayı çıkarıp tavla oynamak istiyor. e ben sabahtan beri oradayım neden çıkarıp benle oynamadın?
veya karagümrük süper lige yükseldiğinde abilerimi arıyor. e ben de karagümrük'de büyüdüm! yan odadayım. neden gelip benle sevincini paylaşmak yerine abimi arıyorsun?
zaten geçen gün halamın kocasına küfrederken ağzından ibne lafı çıktı. sonra göz göze geldik falan ama tabi bir pardon bile demedi. bazen boşa kürek çektiğimi hissediyorum! yine de beni ölürmedikleri için şükretmem mi gerekiyor diyorum bir yandan. bazen de ellerinden gelenin fazlasını yaptıklarını düşünüyorum. tüm bunlara kafa yormak bile çok yorucu :/
destekleriniz için teşekkür ederim arkadaşlar. belki de şımarıklık yapıyorum. dediğiniz gibi çocuğunu evden kovan hatta işkence eden, öldüren aileler varken sanırım mızmızlanmamak en iyisi.